...................................................
ابر زاینده و بار آور نیست
...............................................................................
ابر زاینده و بار آور نیست
تا سرود آغازد
ساز ِ باران به نوا اندر نیست
تا دمی بنوازد . ـ
خیره در پهنهء بی تاب ِ کویر
خاک ، این گور گیاه
آب را چشم به راه. ـ
پوست انداخته از تن ، باری
کوره ای را مانــَد
سوختن فریادش
ابر را می خوانــَد : ـ
های ! هیهای ! کجا می باری ؟
تاب ِ خورشید ، توان از من بُرد
سبزه پژمُرد ، گیا در من مُرد
...........
آب ، ای آب
................
، به دریا ای خواب
به من این خواب دریغ آورد آب. ـ
خاک می نالـَد در آتش ِ خاک
آسمان آینه ای بند زده
خاک بر آینه نشخند زده
تلخ و برتافته نشخند ِ زمین
آسمان دام ِ زمین ، بند ِ زمین. ـ
ابر زاینده و بارآور نیست
به من این خواب دریغ آورد آب. ـ
خاک می نالـَد در آتش ِ خاک
آسمان آینه ای بند زده
خاک بر آینه نشخند زده
تلخ و برتافته نشخند ِ زمین
آسمان دام ِ زمین ، بند ِ زمین. ـ
ابر زاینده و بارآور نیست
....
ساز ِ باران به نوا اندر نیست
خاک ، این گور ِ گیاه
آب را چشم به راه. ـ
ساز ِ باران به نوا اندر نیست
خاک ، این گور ِ گیاه
آب را چشم به راه. ـ
................
...............................................
...................................
...................................
تهران ـ دانشکده افسری
5. 12. 1354
5. 12. 1354
.....................................................
سحرگاهان
..........................................................................
l'Aube
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire