با کودکان ِ بال

.............................................................

با کودکان ِ بال

...........................................................

...........................................................

بر آسمان ِ پنجره ام می گشود کاش

زین قلب ِ بی ستاره و بی آسمان دری

وین حسرت اسیر

می شد کبوتری

پرمی کشید رو به سپیدارهای دور

بر لانه های بافته بر شاخه های کاج

بر آشیانه ها که کلاه ِ صنوبرند

می زد سری

لبخند ِ دوستی از من

با جوجگان ِ خُرد

........

ای کاش می سپرد. ـ

ازمن سختن به فاخته

از من سخن به کبک

از من سخن به چلچله

ازمن سخن به سار

می بُرد بی قرار

می داد دانه دانهء رنج ِ مرا به باد

می گفت قطره قطرهء راز ِ مرا به ابر

با کودکان ِ بال

با کودکان ِ پر

با کودکان ِ از دل ِ صیاد بی خبر. ـ

...................................................

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــپاریس ، آبان 1358

.....................................................

سحرگاهان
http://msahar.blogspot.com/

...................................................................
l'Aube
http://sahargaahaan.blogspot.com/index.html