طفلی به نام شادی

طــفــــلـــی بـــه نـــام ِ شــــادی

این شعر را در اینجا بخوانید

شاید بوَد که... ـ

به : ـ
ناصر درخشانی«خاور» ـ

شاید بود که ... ـ

شاید بود که آینه آئینه نیست
یا آب داروی عطشی نه
وز آتشی شراره نخیزد چراغ را

شاید بود که سایهء لبخندی
در آفتاب ِ لحظهء شادی لرزان نیست
یا چشمه ای مسافر ِ سبزینه ای
یا برفگــَرد ِ مهتابی
از بام ِ آسمانی افشان نیست
یا بی سرود می گذرد رود
وز میوه چلچراغ نبستند باغ را

شاید بوَد که رازی در ژاله بارِ اندوهی
یا آهوارِ برشده برکوهی
یا چشم را زبان ِ سخن نیست
یا مِهر ، شعله باخته در خواب
یاعشق ، سربریده به محراب
یا هیمه وار سوخته اند اشتیاق را

شاید بوَد که باورِ رُستن را
بذری به کشتزار
آبی به جویبار
یا نور ِ گرم ِ دانه شکافی به دشت نیست
یا غنچه را مجال ِ دمیدن
یا جوجه را خیال ِ پریدن
یا آشیانه سوخته مرغان ِ رفته را
پرواز هست ، بل و پر ِ بازگشت نیست

شاید صدای کهنهئ ناقوس
این صوت ِ درحجاب ِ کجا و کِی
با زنگ های تازهء پی درپی
سوزان تر آورَد به دل اینگونه داغ را

اما چنانکه حافظ گفت
شاید بوَد که اگر که برآید ز دست ِ من
از صحن ِ روزگار بروبم فراق را* ـ

م.سحر
3/10/1991 پاریس

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اگر به دست من افتد فراق را بکشم

حافظ........................................

درخت

...................................................................

ـ ................................................ به : ح. اسماعیلی
درخت

..................................................................

.................................................................

بر آستان ِ خاک ِ کهن برپای

استاده سایه گستر و مغرور

پیروزمند پیکر ِ پر هیبت ِ درخت


بس بازوان ِ شاد گشوده ست زی فراز

بس بال های سبز سپرده ست زی فرود

با قامت ِ مصممّ ِ اندامش

در رقص ِ باد ، بازی ِ نوزاد ِ جَست هاست.ـ


در نور ِ آبگینه وش ِ زردپوش ِ مِهر

با هر جوانه جان ِ درختی ست هم نشین

هر برگ را سرود ِ گیاهی ست بر زبان

هر جَست را شکوه ِ بهاری ست بر جبین .ـ


وینگونه ایستاده سرافراز و سربلند

چنگ ِ هزار ریشه درافکنده با زمین

ناخُن گشوده در بُن ِ دهلیز های خاک

دست ِ هزار شاخه برآورده زی فلک

پیک ِ هزار پنجه فرستاده زی مغاک.ـ


با جستجوی زیستنی سرشار

در ساحت ِ ستاره به صید ِ نسیم و نور

واندر ضمیر ِ خاک ، هم آغوش ِ روح ِ آب .ـ


زینسان درخت را

بر هر کف ِ گشوده ره آوردی ست

از بطن ِ مادرانهء بارآور زمین

وز قعر ِ خاک ، هدیهء اقلیم ِ آفتاب. ـ


وینگونه استوار و غرورافشان

اِستاده سایه گستر و گردون سای

پیروزمند پیکر پر هیبت ِ درخت . ـ

.....................................................

پاریس ، 10 اوت 1989

..........................................................

سحرگاهان
http://msahar.blogspot.com/
..........................................................................
l'Aube
http://sahargaahaan.blogspot.com/index.html

شب

............................

شب

...........................................................

............................................................

بر آشیان غنوده ام ای شب

پوشیده در غبار ِ فراموشی

از چشم های آینه پرهیز می کنی .ـ


سوئی نه بر ستارهء پنهانی

نه ژاله ای به غنچهء گلدانی

نه خوشهء شکفتهء رخشانی

بر تاکسار ِ شهر گلاویز می کنی . ـ


ای آشکار ِ تاری و بیداری

ــ ای شب ــ

زینگونه با سماجت تاریکی ت اما ،ـ

شمشیر قهرمان ِ فلک تیز می کنی .ـ

...................................................
پاریس ، 26 / 9/1985

تا سبز ، تا بهار

تـــــا ســـبــــــــز ، تــــــا بـــهــــــــــــار

با بیکران ِ دریا

با بیکران ِ باد

با بیکران ِ برکه و باران

با بیکران ِ کوه

ـ بر بارگی

.ـ ـ ـــــــــــ به تک
ـ >>>>>>>>> تازان

سمضربه کوب ِ ساحل ِ مهتاب های دور

با چشم ها درخشش ِ رخشان ِ آذرخش

با قلب ها تلألؤ ِ شریان ِ شعله وار

مردان ِ خودشناخته

این عارفان ِ عشق

این عارفان ِ آبی ِ آرام

تا باشکوه ِ چشمهء هورخش

تاریکنای ره را

رگ ها گشوده اند. ـ


ـ برپاست

فوّاره های عاشق

فوّاره های نور

فوّاره های نور

فوّاره های شاد ترین سایه های شور

برپاست روح ِ دیدار

نام ِ سرود ِ هستن

ـ پیوستن

در فصل ِ ارغوانی ِ بیدار

ـ........... تا سبز

...ــ...................... تا بهار . ـ

ـ م. سحر

1361ـ پاریس ، مرداد

................................................................

سحرگاهان
http://msahar.blogspot.com/
.............................................................
...................................................................l'Aube

http://sahargaahaan.blogspot.com/index.html

.............................................................

با آفتاب

....................

بـــا آفـتـــــاب

................

ای آبروی آبی ی آتش ها

آرامش ِ شکفتن ِ امواج ِ رنگ و شور

شعر ِ طلای مُنتشر ِ نور

خمیازهء مدوّر ِ رنگین کمان ِ روز

پهناور ِ طراوت ِ فیروزه بر فراز

همزاد ِ سرخ جامهء مهتابی ی هنوز


شب چشم بر ستاره فرو بست

رقص ِ نسیم و لاله به خاکستر آرمید

درخون نشست زمزمهء سایه و گیاه


درباغ ، سبزه در سوگ

در چشمه ، نغمه در بند

در کوچه ، مُرغوای سکون در موج


بر آسمان ِ هورخش

ماهِ بلندبالا

در ژرف ِ باژگونه

ـ.................. بی فریاد


ای رایت ِ شکفتن

بشکوه زین مغاک برون آی

برشو به بام ِ صبح ِ فروزان

دام ِ ظلام ، بند ِ سکون آی

از جان سیاه جامه به در کن

بازآ ، بَر آ ، بروی

ــ................ سحرکن !ـ

::::::::::::::::::::::::::::::::
م. سحر
پاریس خرداد 1361

............................................................

سحرگاهان

http://msahar.blogspot.com/

.............................................................

...................................................................l'Aube
http://sahargaahaan.blogspot.com/index.html

تاریخ چیست ؟ ـ

تاریخ چیست؟

تاریخ چیست آیا؟

آنان که سوختند کیانند

وآنان که راستای قامت ِ خود را

فخرآفرین ردای مُرقّع بردوختند ، کیستند؟

سرلوحهء ضمیر ِ من از سالهای دور

با این سؤال نقش پذیرفته ست

تاریخ چیست آیا؟

روزی که از میان ِ کوچهء ما عابری گذشت

همسایگان همه

خواندند یاد ِ خون را

در قعر ِ خشکسال ِ فضیلت

آیا مگر نه آن روز

فریاد ِ سرخ ِ مرد

چونان خروش ِ باد

بر دفتر زمانه ورق می زد؟

گفتارها : کلام ِ مطوّل

پندارها : گذار ز بی نام و بی نشان

افسوس ِ ماند گار

که یاران ِ ناشناس

پیوسته در گذرگـَه دوران

چون توده های برف ِ روان بر مسیل ِ خون

پویندگان ِ گم شدهء تاریخ اند

جویندگان راه ِ « ابر مردان » : ـ

این ایستادگان

مغرور

بر قامت ِصلابت ِ تندیس

با نامهای حک شده بر فتخ! ـ

.... افسوس ِ ماندگار

............................................
پاریس (آنیر)، اسفند ماه1357

...........................................

سحرگاهان
http://msahar.blogspot.com/

L'Aube

http://sahargaahaan.blogspot.com/index.html

با کودکان ِ بال

.............................................................

با کودکان ِ بال

...........................................................

...........................................................

بر آسمان ِ پنجره ام می گشود کاش

زین قلب ِ بی ستاره و بی آسمان دری

وین حسرت اسیر

می شد کبوتری

پرمی کشید رو به سپیدارهای دور

بر لانه های بافته بر شاخه های کاج

بر آشیانه ها که کلاه ِ صنوبرند

می زد سری

لبخند ِ دوستی از من

با جوجگان ِ خُرد

........

ای کاش می سپرد. ـ

ازمن سختن به فاخته

از من سخن به کبک

از من سخن به چلچله

ازمن سخن به سار

می بُرد بی قرار

می داد دانه دانهء رنج ِ مرا به باد

می گفت قطره قطرهء راز ِ مرا به ابر

با کودکان ِ بال

با کودکان ِ پر

با کودکان ِ از دل ِ صیاد بی خبر. ـ

...................................................

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــپاریس ، آبان 1358

.....................................................

سحرگاهان
http://msahar.blogspot.com/

...................................................................
l'Aube
http://sahargaahaan.blogspot.com/index.html

ابر زاینده و بارآور نیست

...................................................

ابر زاینده و بار آور نیست

...............................................................................

................................................................................

ابر زاینده و بار آور نیست

تا سرود آغازد

ساز ِ باران به نوا اندر نیست

تا دمی بنوازد . ـ

خیره در پهنهء بی تاب ِ کویر

خاک ، این گور گیاه

آب را چشم به راه. ـ

پوست انداخته از تن ، باری

کوره ای را مانــَد

سوختن فریادش

ابر را می خوانــَد : ـ

های ! هیهای ! کجا می باری ؟

تاب ِ خورشید ، توان از من بُرد

سبزه پژمُرد ، گیا در من مُرد

...........

آب ، ای آب

................

، به دریا ای خواب

به من این خواب دریغ آورد آب. ـ

خاک می نالـَد در آتش ِ خاک

آسمان آینه ای بند زده

خاک بر آینه نشخند زده

تلخ و برتافته نشخند ِ زمین

آسمان دام ِ زمین ، بند ِ زمین. ـ


ابر زاینده و بارآور نیست

....
ساز ِ باران به نوا اندر نیست

خاک ، این گور ِ گیاه

آب را چشم به راه. ـ

................

...............................................
...................................

تهران ـ دانشکده افسری
5. 12. 1354

.....................................................

سحرگاهان

http://msahar.blogspot.com/

..........................................................................

l'Aube

http://sahargaahaan.blogspot.com/index.html

خشکسال

خشکسال

................................................................................

رودخانه خشک مانده ، خشک

آبها به سوی ابرهای دوردست کوچ کرده اند

در سکوت ِ داغدار ِ باغ

خانهء عطش به روی گــُل خراب می شود

سنگ های خاره در میان ِ گیسوان ِ آتشین ِ آفتاب، ـ

قطره قطره می گدازد

آب می شود

لحظه ای دگر الههء گیاه

در لهیب ِ شعله ها کباب می شود

آب ها ولی به سوی ابرهای دوردست کوچ کرده اند . ـ

...................................................................................................
پاریس ، 21.10 .1358